In 1976 vroeg Frans Vennix – goed lid van de Oetels – of hij Peer van den Muggenheuvel ofwel de Peer mocht worden. Eén van de belangrijkste functies binnen Oeteldonk. Na ruim beraad ging men akkoord, zij het met enkele voorwaarden. Deze werden in een heus “Leaseketrakt“ tussen CV de Oetels en de Oeteldonksche Club van 1882 vastgelegd.

Van 1977 t/m 1979 verliep alles vlekkeloos. Van 1980 t/m 1987 niet helemaal: de Oeteldonksche Club van 1882 vergat de huursom te weten een fles Jägermeister en een vat goei bier te voldoen, de Oetels vroegen er ook niet om. Na elf jaar de Peer geweest te zijn, wilde Frans Vennix weer terug naar z’n Oetels.

De rekening moest vereffend worden. Overleg, discussie en bemiddeling volgden, zonder resultaat.

De Oetels spanden een kort geding aan. De president van de Bossche rechtbank, Mr. Van Delden,bijgestaan door elf vrouwelijke griffiers, was op 4-11-1987 zeer helder in zijn uitspraak:

• Uiterlijk direct na de zitting, aan De Oetels doen toekomen van één vat goed bier en twee flessen sterke Jägermeister
• De Oeteldonksche Club van 1882 zegt toe alles in het werk te stellen om voor het instituut “Peer” de oprichting van een waardig gedenkteken te bewerkstelligen.

Om het leed van de Oeteldonksche Club van 1882 wat te verzachten werd op initiatief van de Oetels overeengekomen dat CV de Oetels voor de helft mee zou betalen aan een gedenkteken voor de Peer. Tot in het najaar van 1988 werd niets vernomen van de Oeteldonksche Club.

De Oetels wachtten tot uiterlijk 11-11-1988. Waarna de Oetels in hun eentje de overeengekomen belofte zijn gaan inlossen. In de Uilenburg werd een bronzen standbeeld van de Peer onthuld. De Halve Peer. Naar idee van Rudolf Gras en vormgegeven door beeldenkunstenaar Ton Buijnsters.

Halve peer van de Oetels

Halve peer van de Oetels